بر امام مهربان خویش پناه آورده ام

سلام

خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی

اول و را نوازند با اشک  سوز و آهی

 

دریای عفو جوشد،از اشک دردمندی

اوراق جرم سوزد ار آه صبحگاهی

 

اینجا گناه بخشند،کوهی به کاه بخشند

بیچاره من که با خود نابرده پر کاهی

 

با این که رو سیاهم،با این همه گناهم

مشتاق یک نگاهم    مولای من نگاهی

 

از من بود گناه زشت،از توست عفو زیبا

ای عفو از تو زیبا   العفو یا الهی

 

عمری گناه کردم ، دل را سیاه کردم

من اشتباه کردم  ، یارب چه اشتباهی

 ***

دامن آلوده  و روی سیاه آورده ام

گرچه آهی در بساطم نیست   آه آورده ام

 

هر چه هستم  ،هر چه بودم ، بر کسی مربوط نیست

بر امام مهربان خود پناه آورده ام

صل الله علیک یا علی بن موسی الرضاعلیه السلام

یاعلی 135